وقتــی بــارون میبـینم یــاد تـو میافتـم ...

لـحظه هام پــر میـشه از بـوی عطـر خیالیـه تنتـــ

یـاد قـدم زدن بـا هـم

دست تــو دست هـم

نــگات میکنـم ...

اونـــ لبـخند همیـشگی رو لبـاتهــ

و اونـــ چشمایـــ مشکیتــ کـه وقتیـــ بـهشون خیـره میـشم

همهــ تنمـو میلرزونــه

باز دیــونه میشم از بـا تو بودنـــ

همیــشه سرمــا رو تحـمل میــکنی و دستاتــــ میشنـــ چتـر بالای سر منـــ

ولیـــ هیچ وقــت نــزاشــتم بفــهمیـــ

حتی اون لـحظه همـــ

باز صورتــم خیـسه خیسهـــ

نـه بـه خاطر نـم نـمای بـارونــــ

بـه خاطر عشـقی که تـو بهم داریــــ ...

یـه بغضـــ ، یـه نفـس عمیقـــ ، یـه چشمایــــ خسته از ندیــدنت

پـــلکامـو محکمـــ میبــندم

خدایـــا :

بــازم بـالشم خیســـ شد ...

باورم نمــیشه دستات ، توی دســـت من نــَـبـــاشـــَن

رو درو دیـــوار خــــونه ، گـــَردِ تنـــــهایی بــــِــپـــاشَـن

تو همونی که میگفتی توو دنیا ، هیشکی مثل من پیدا نمیـشــه

تو همونی که میگفتی قلبم ، مــــال تـــو بـــاشه واسـه همیشه

باورم نمیشه چشمات ، بـــِـره مال دیگرون شه

با غریـــبه آشنا شه ، با غـــــــریبه مهربون شه

اگه آفتاب تو چــِشات خــونه کنه ، میـــتونــه خــورشــیـدو دیــوونه کـــــنه

میـــتونه توو آییـــنه ی چــِشـــمای تــو ، گـُـل شب بو موهاشو شونه کنه

میتونه ، میتونه آب بشه توو نگاه تو ، دل سنگ هر چی غصه و غمه

لحظه هام ارزونــــیه چـِشــــمای تو ، از نــگات هر چی بگم بازم کـمه

منو بارون ، تو و آفتاب ، شب و غم ، توی راه زندگی همــسفریم

نـــَـــکـــُــنـــه اســــیر تنهایی بشیم ، آســــمونیا رو از یــــاد ببریم

با سیگار کشیدن کسى مرد نشد

ولى

  ... با نامردى، خیلى ها سیگارى شدن

چه سخت است
هم پاييز باشد
هم ابـــــــــــــر باشد
هم بــــــــاران باشد
هم خيابان خيس

اما
نه تو باشي
نه دستي براي فشردن
نه پايي براي قدم زدن
و نه نگاهي براي زل زدن

خـــدا مــــرا از بهشــــت راند و
از زمیـــن ترســـاند
شمــا مـــرا از زمین راندید و از خـــدا ترساندید
هـــم اکنون در کنار شیـــــطان آرامیده ام
نه مـــــرا از خود می راند و نه از خود
می ترســــــاند

قسمتی از دیالوگ ماندگار پرویز پرستویی در فیلم مارمولک

شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد

اما درهای رحمت خداوند همیشه به روی شما باز است

و این قدر به فکر راه های دررو نباشید

خدا که متعلق به آدم های خوب نیست

خدا ، خدای آدم های خلافکار هم هست

فقط خودِ خداست که بین بندگانش فرقی نمیگذارد

او ؛ اندِ لطافت

اندِ بخشش

اندِ بیخیال شدن

و اندِ چشم پوشی و رفاقت است

اگر شب کسی را در حال گناهی دیدی صبح آن را جایی بازگو نکن شاید سحر توبه کرده باشد

علی علیه السلام