خوبــم

باور کنیــد

اشکها را ریخته ام

غصه ها را خورده ام

نبودن ها را شمرده ام .

این روزها که می گذرد .

خالــی ام .

خالــی ام از خشم ،

دلتنگــی ،

نفرت ،

و حتی از عشق ،

خالــی ام از احساس !

خوبــم ،

اما تــو باور نکن...!

این روز‌ها گویا خسته ای

موهای سیاهت را کوتاه کرده ای

نمی‌ خندی

شعر نمی‌‌گویی

مرا به نام نمی‌خوانی

بهانه میگیری

آغوشم را نمی‌خواهی

صدایت میزنم

جز سکوت

کلامی‌ برایم نداری

با این حال هنوز بانوی منی

بانوی من

که موهای سیاهش را کوتاه کرده

نمیخندد

شعر نمی‌‌گوید

بهانه می‌‌گیرد

سکوت کرده

مرا

و نامم را

و آغوشم را

نمی‌ خواهد

بانوی من

که این روز‌ها فقط کمی‌ خسته است...

نیکی فیروزکوهی

در باور آمدنت

در جاده های خیال

به هر ســو میــدَوَم و تــو را

از هر عابر و رهــگذری

می پـــرسم :

او را نــدیدید ؟؟

همه میگویند :

"او" دیــگر کیست ؟؟؟

میگویم :

اویــی که شبــیــه هیــچـکــس نیست

میگویند : دیــوانه

و میروند . . .

.
.
.

مـیـبـیـنی ؟

برای خود ، اسم و رسمی برپا کرده ام !

  "دیـــوانــه"...

باورت بشود یا نه

روزی میرسد كه دلت برای هیچ كس به اندازه من تنگ نخواهد شد!

برای نگاه كردنم...

اذیت كردنم...

خندیدنم...

برای تمامی لحظاتی كه با هم داشتیم!

روزی خواهد رسید

كه در حسرت تكرار دوباره من خواهی بود...

میدانم آن روز دیگر نیستم!!

و هیچ كس تكرارِ من نخواهد شد...